ગંગોત્રી-SARYU PARIKH

Till We Meet Again

I will hold back tears, wait not wane
And let them roll when I see him again

I know you shield him in your tender loving core
But how do I console my aching soul?

Every time I see the shadow of his face,
I jump out of myself to run and embrace

I hear dreamy sounds in the middle of the night
Will wonder and wish to hold him tight

I know, my loves!  Time will pass,
And we’ll melt again in each other’s arms

———————Kethan on a trip to Bangladesh with Daddy.11/09

સંભાળજો

મોકલુ હું આજ  સાથે મન કમળની પાંખડીને
જાય જોજન દૂર વ્હાલા!  વિરહ છે મુજ આંખડીને

આંસુ અટકે નયન ગોંખે રય જિગરના ટુકડાને
ફરી વહેશે, જ્યારે જોશે, મલકતા મધુ મુખડાને

જાણું છું કે જાળવે તું  જીવ કેરા  જતનથી
ક્યમ  મનાવું  મ્હાંયલાને  જે વિખૂટે અમ રતનથી

જોવું જોવું અંહી કહીં પરછાઈ એની પ્રતિક્ષણ
તનને છોડી દિલ રે દોડી જાય લેવા બાથમાં ક્ષણ

રાત્રી મધ્યે  સુણુ ભ્રામક રુદ્ધ આક્રંદ એનુ
અચરજ અને અભીપ્સાથી હાથમાં એને વીંટાળુ

સમય જાશે જટ વહી ને ભાવભરતી ભેળા થઈશુ
પીગળી જઇશુ પલક પાળે એક સંગમ બનીશુ
———–

સંબંધો

સહજ સાજ તૂટતા સંબંધોને તૂટવા દે
લાગણીની ગાંઠો સરી છુટે, તે છુટવા દે
ખેંચી તાણીને ફરી સાંધીને બાંધેલી
દંભી દોસ્તીની ઝાંય ઝાંખી, ભૂંસાવા દે

વહેતી નદી ને સદા તરતાં આ પાન જાય
બીજા ખરી, સાથ તરી, વહેણે વિખરાય જાય
બહુ રાખ્યે ના રે’ તો વહેતા રે મૂકજે
થાયે તે સારુ, કહી દિલથી વિસારજે

ભવની ગાડીમાં ચડે, અણજાણ્યા આવશે
પ્રેમ સહિત બેસાડી ભવભાતુ આપજે
સંગ સંગ થોડી સફર, ઉતરે ત્યાં અલવિદા
અભિગમના ઓરતાં ના રાખજે

સગપણના જાળામાં ગુંગળાવી ગુંગળાવી
મસ્તાના મોરને ના મારજે
પ્રીતભર્યા પલકોના મોતીને વીણી વીણી
પરવાના તારથી પરોવજે
            ————–
અભિગમ=મુલાકાત , પરવા=દરકાર 

બોલ સખી!

બાળપણાની સહિયર  હરદમ હેત પ્રીતની  હેલી
વિના  કારણે   આજે  બેઠી   સૂનમૂન  કેમ સહેલી!

અચરજ મારા મનમાં ચાલે અણઉકલી કો’ વાત!
અંતર   કરતાં,  મન  અંતરના,  અંતરાય આતાપ

બે કળીઓ ખીલતી દિલ ખોલી સંવેદનશીલ ડાળે
હસે  રડે   અમ   આંસુ   સાથે  સાથે   નયન    હિંડોળે

મારી યાદે  માતા જ્યારે  અતિશય  વ્યાકુળ  થાતી
તારે  ચહેરે   ત્યારે  એના   મનમાં   શાતા   વળતી

નાની  મોટી    ખટમીઠ્ઠી   પળપૂંજી   સિલક  મધુરી
દર્દ  ભરેલી   ગંભીર ગોષ્ઠિ  તુજ  વિણ રહે અધૂરી

તુટી  રહ્યો    જો  મૈત્રી  દોરો ,  દોડી  એને   ઝાલૂં
કે’, હળવે હળવે સરવા દઇ આવર્તન ગણી વિસારું?
———-

Must Have Done Something Good 

 A house on a hill and a window to the sky
In the blue of my eyes feel warm sunny sky

 Deep sleepy nights and bright dreamy days
Delightful dawns play a symphony of rays

 A fistful of colors thrown all around space
Raindrops do shine through the rainbow lace

 Wild flowers rally on the wonderland prairie
White wild posies do the dance with the fairy 

Most of  all, the good attitude
Lets me live at lovely latitude

 Holy hue humbles and hugs me in verse
 Have I done some good  to due deserve?

                                                                                painting by Dilip Parikh

 દિવાળીનો મર્મ

             અગ્યારસઃ ઉપરવાસ,તપ ને નિયમન
              વિખરાયલ વૃત્તિઓનો  સંયોજક   દિન
  
              વાક બારસ, પ્રિય વિમળ વાણી સુદિન
              દેવી  મા  શારદા,   સમર્પણ  આ    દિન

               ધન તેરસ,  સમજાવે    સૃષ્ટિની    વૃષ્ટિ
              યોગ્ય વ્યય-સંચય સમતોલન આ દિન
 
               કાળી  ચૌદશ,  મનઃ  ક્લેશોનુ  મરદન
              નષ્ટ કષ્ટ  કકળાટો,     ગોષ્ઠીનો દિન
 
              દિવાળી,  જ્ઞાન-દીપ  આજ  હું  જલાવું
              અંતઃકરણ   અજવાળે   શાંતિનો   દિન

ચિત્રઃ દિલીપ પરીખ

કરણી ભરણી

પ્રારબ્ધના પડીયામાં પ્રથમ શુભ પ્રસાદી
તેજસ્વી  માત,  તાત સજ્જન,  સુખશાંતિ

દેહલતા સ્વસ્થ વળી   સમતોલન   બુદ્ધી
લાગણીના   લયસ્તરમાં   સંવેદન    શુદ્ધી

વ્હાલપની   વ્હેંચણીમાં   કૃપાળુ   ભંડારી
વ્હેંચુ વ્હેંચુ    ને  વધે   ભાવ    સદાચારી

ધોઈ  ધોઈ  રાજી થાઉં   ચાદર   ચુંગાલી
નિર્મિત  સૌ  કષ્ટ  સહી અભ્યુદયે ચાલી

જ્ઞાનદીપ સાવધ, અજ્ઞાન શ્યામવાદળી
એક   એક  તાર   ગુંથે   કર્મોની    કામળી

પ્રારબ્ધ    કેરા    પાત્રે   પુણ્યકામ     પૂર્તિ
લખવી   જીવન   કાવ્યે   જરૂરી  પાદપૂર્તિ
————

પ્રારબ્ધ લઈને આવ્યા એ વાપરતા જઈએ, તેમ તેમ પાત્રમાં ભરતા રહીએ,
એ પ્રમાણે ભવિષ્ય ઘડાય છે. આ વિચારને દર્શાવવાનો નમ્ર પ્રયાસ.

બાલ નંદન

ફૂલ ગુલાબી   ચહેરા   રોજ  આવે  મારે  બારણે
મલકે    કરચલીઓ     સજી    હેતભર્યા    તોરણે

આંખના  અણસારથી   કે    હોંઠના    હિલોળથી
આવતી  ખુશાલી  મારે   આંગણ  અણમોલ સી

પસરાવી     હાથ    પ્રિય    બાળકડાં     બોલથી
આવરીલે    ક્ષણમાં   મિષ્ટ માસુમ  કિલ્લોલથી

ચલવિચલ   દોડતા   વણથંભ્યા    એ   ચરણથી
દોડ,  બાપુ, દોડ!     અનુરોધે      જીદ   વ્હાલથી

પકડે   કોણ  કોને !   ખેર,  આનંદ   સૌ  અનુભવે
લઈ   લીધા  દોડી  આવી   બાથમાં  આ    શૈશવે

                    Rosy fresh blossoms, show up at my door
                  The sweet smiling faces, we love and adore

                The twinkle in their eyes,  soft and so sure
               A special precious pleasure, pious and so pure

                  Spreading cheery arms, “Come to me sweethearts!”
             A fraction of a moment, encircle our hearts

             Frisky tiny feet, scurry round all around
             ” Run, Bapu, run!”, The gleeful singing sound

              Who is  chasing whom?  A simple silly race
             Childhood runs to us and gathers in embrace

               Sparkling shiny smiles, a blissful resonance
                 Darling  little  ones hold  divine  innocence 

                                                                                                                                      

સરયૂ-ઉર્વશી

અશ્રુબિંદુ                                                                                                                                           

એક  અશ્રુબિંદુ  મારી   પાંપણની   કોર   પર
 ગીત લઈ આવ્યુ  જુની યાદો દિલદોર પર

                    નાનેરી  બહેની મારી, ઉર્વશી   પરી   હતી
                   આવી’તી  આભથી  પાંચ વર્ષ  રહી  હતી
          
                  માતપિતા  ભ્રાતાના   ઉરની   ઓજસ  હતી
                  બહેન સહજ બચપણની મારી  હરીફ હતી

                   ઓચિંતી   ઈશ ઘેર પાછી   એ   ફરી   હતી
                  માતતાત   નજરુંમાં  મરુતા   ઝરતી   હતી

શબ્દો અંહી આવ્યા આ સૂરોની પાંખ પર
જઈ જોજન ભીંજવશે  ભૈયાની આંખ પણ

ઉર્વીની   ઉષ્માથી નયણાંના  તોરણ  પર
મીઠુ    હસી  ને   રડી   કેટલીયે  યાદ પર
 

 ————————————-

My sister-Urvashi

One tear drops from the corner of my eye
Oh! with this song, the memory revive

We couldn’t bear to listen the song any more
For my five-year-old sister  was no more

She used to sing, “Kakadupati raaghav raajaa raam”
Instead of, “Raghupati raaghav raajaa ram”

One day she was there, melted in our veins
Then she was gone, leaving us in pain

We have missed her a lot throughout our lives
Relived with this song special moments of those times

          
                                                                                   ————————–

painting:Dilip Parikh

હસી ફરી–

આશ તારલી આજ રાતભર ઝાકળ થઈને ઝરતી
સ્વપ્નોની  રંગોળી  રોળી   શ્યામ  વાદળી વરસી

યૌવનના  આંગણમાં  ખીલી વેલી   પ્રેમ સીચેલી
શરમાતી  મલકાતી    અર્પિત   પૂર્ણ   પણે  વરેલી

એની  આશે  ક્ષ્વાસે   ઝૂલી   નરમી નેણ  મીંચેલી
ત્રાપટ  ઝાપટ  વાગી  ત્યારે  ધ્રૂજતી  એ ભીંજેલી

અણધારી    આફત    આવેલી    વાછંટે   વીંઝેલી
તણખલાના   તીર   તેવર   ક્રુર   કાંટેથી    વીંધેલી

હૈયામાં  એ   હામ  લઈને    શક્તિ   સહ   જાગેલી
મમતાળી    ડાળી   ઓથારે   હસતી  ફરી ખીલેલી

નવા પ્રહરની  ઝાકળ ઝીલી તૃપ્ત બની તરસેલી
હૈયામાં   ઉમંગ    લઈ   નવસ્વપ્ન   સજે  શર્મીલી

————–

  Smile Again     

My wonderful teacher, I send you this letter

To let you know that my life is much better.

As you know, I grew up in Syria

School and college were sheltered euphoria.

He was cute and pursued me for long;

I married him for love, thought together we belonged

I was overjoyed to come, guided by his ruling hand

I was happy in the hijab, timorous in this foreign land

Soon, my love was quite aloof; he had seen the dollar spoof

I was hurt and all alone, didn’t know what was going on!

He often slapped me here and there; I thought,“ he is just upset!”

I didn’t have anyone to tell, I kept the secrets very well.

He humiliated me more, asked for papers and passport,

I said, “No, no, you must leave.” He said, “Need you to deport.”

He waved the shiny knife, yelled and dragged me to the street,

I cried and begged him just to stop, couldn’t see a way to retreat.

The police took me to a bend, where I could barely comprehend.

They told me to call some shelter, a safe place;

“I want to see my mama’s gentle face.”

Lucky for me that you were there,

You kindly took me in your care.

You tended my broken, beaten life,

You stroked my tender, weeping heart.

You taught me how to get my rights

Find the freedom from the fights

I look forward to future sights

Out of the dark and into the lights.
I thank you, O’my teacher, as well as several other kind helping hands.
                                                                                                                             

                                                                                                        Your Happy Survivor

                                                                              ——————————- ——————-
                                                                 True story/Written by Saryu Parikh,The Teacher. June 2009

ચિત્રઃ દિલીપ પરીખ

                  દસકામાં વિભાજન

અવિરત આ જીવનમાં દસકાનુ દર્પણ
પ્રતિબિંબ અલગ કર્મ  ક્ષેત્રને સમર્પણ

 
શીશુકાળ  પ્રેમાંગણ હસી ખીલ્યા ચાતુર
બીજા દાયકામાં ચિત્ત ઉત્સુક મન આતુર
 

ત્રીજા દસકામાં જીવન પૂર્ણ કળા ખીલ્યુ
ચોથામાં  ફૂલ  મધુ ફળ  બની   વિલસ્યુ

 
પંચમ  દસકામાં   અનુભવથી   ગંભીર
સેવા   સમર્પણ   ધ્યાન  અંતર    મંદિર
 

છઠ્ઠા  દસકામાં   પૌત્ર  પૌત્રીની   સંભાળ
અદભૂત આ આજ ગુંથે કાલની ઘટમાળ

 
ગયા દાયકાઓ,  પ્રતિબિંબને   નીહાળું
પળની કોઇ પરિમલમાં મનને ઝબોળું
 

એક એક  કર્મને  મેં  પૂર્ણતાથી  મ્હાણ્યુ 
શાંતિ સંતોષ સહજ  એ  જ  મહેનતાણુ

         ————–