જાકારો
જાકારો
જાકારો જાણી દીધો, તેને જુહાર આજ જણાવું,
કૂંડાળા વચ્ચે ઠેલ્યો, તે ઉપકારો કેમ ગણાવું!
ઉત્સુક આ ઘેલા ચેલાને નિષ્ઠા વહાણે મેલ્યો,
આપી સાથે ઓજસ પૂંજી, ઝઝૂમતો એ ખેલ્યો.
ખીણથી ડુંગર ઉજ્જડ કેડી, આપત્તિનો રસ્તો,
અણિય પથ્થર પીડે ત્યારે ધીમે રહીને હસતો.
શંકાના ઓછાયા સરતા ઝગમગ તારક દીઠો,
બોધકથાનો પડઘો ગુંજે આગળ પાછળ મીઠો.
જાકારાની લૂખી છીપમાં આશિષના અણસારા,
આપ અગાધ, જે પીંછું ખેંચી પાંખોના દેનારા.
——-
યોગ્ય શિક્ષક અને યોગ્ય વિદ્યાર્થીનો સુમેળ થાય ત્યારે શિક્ષા આપવાની રીત કઠીન હોય તેને પણ, વિદ્યાર્થી અહોભાવથી સ્વીકારે છે.