સંતાતું બચપણ
સંતાતું ઘડપણ
મૃદુલ મુખાર્વિંદ ચપળ ચરણ લઈ બચપણ દોડી આવ્યું,
પૌત્ર પૌત્રીના ચહેરામાં થઈ ગુલશન ખીલી સમાયું.
મંત્રમુગ્ધ પુષ્પો પાછળ આ જર્જર પાન સૂકાયું,
બાલ છબીમાં, વરવું ઘડપણ, આપ સજી ભરમાયું.
બાળપના એ નાજુક પગલાં દોડ દોડની આયુ,
પાપા પગલી જલ્દી દોડે, રાહે ના રહેવાયું,
માન્યું આવે ધીમી ચાલમાં જર્જર એ નરમાયું,
ખ્યાલ નહીં કે ઓર ઝડપથી આવ્યું એ રઘવાયું.
માતામહ બાળકને દેખે, આપ વદન અણદેખ્યું,
ફૂલ ગુલાબી ચહેરા દેખી, મલક મલક હરખાયું.
અહો! અરે! પણ શીઘ્ર ગતિથી આવીને વરતાયું,
બચપણ પાછળ સંતાતું, આ ઘડપણ દોડી આવ્યું.
——-