ગંગોત્રી-SARYU PARIKH

 ચિત્રઃ દિલીપ પરીખ

માધવ હસતાં
          
           વિશ્વમાં     વૈશ્વવિકતા     જોઈ
        સરલ   તરલ  ભાવુકતા  જોઈ
        હૃદય   સુજન માનવતા જોઈ
      શ્યામ  મિલન આતુરતા  જોઈ
     મીઠું મીઠું માધવ મલકે માનવને હરખાતાં જોઈ

         જ્યારે   જનમન એક જ તાને
         મત્ત  મર્મિક    ગુંજનના   ગાને
         સામવેદને        જ્ઞાને       માને
         ઓમકાર   સૂર    સૂણવા    કાને
       ત્યારે માધવ મીઠું હસતા માનવને મલકાતા જોઈ

          આદત   અવળી     ના   બાળકમાં
          સંપૂણૅ    શ્રધ્ધા   મહા    પાલકમાં
          ધીર    ગંભીર   સમતા  સાધકમાં
          અસીમ     પ્રેમ   ક્રૃપા     પાલકમાં
          એવા માધવ મીઠું હસતા માનવને મલકાતા જોઈ

                            
                             અધૂરી પૂવૅજન્મની પ્રીત                         
      આજે પૌત્રી બનીને આવી
         દિલના પ્રેમસરોવર મધ્યે
            એવા કમળ બનીને આવી

      બાપુ બેનાના ચહેરા પર
         મંજુલ સ્મિત બનીને આવ
             મૃદુલ મીઠા સ્નેહ ઝરણમાં
               સૂર સંગીત બનીને આવી

     બુલબુલ મેનાના કલરવમાં
           વિધિનું ગીત બનીને આવી
           એવા ઉત્સુક અધીર અષાઢે
                   શાંત સમીર બનીને આવી
————
Ava Maya Parikh–4/4/2007

incomplete love of previous lives  
   today came as a grandbaby
  in the center of our hearts’ seagreen lovelake
    Ava arrived as a lotus          

 on the faces of Bapu Bena
     arrived as a sweet smile
 in our Mridul-gentle affectionate brook
arrived as Sangita-harmonious music 

કર્મનો મર્મ

કર્મનો મર્મ,  મર્મથી ધર્મ,  ધર્મથી નીતિ હું સમજી
કર્મ અકર્મ વિકર્મની સાથે સુકર્મની રીતિ હું સમજી

રોજ  રોજની   રટમાં જો  હું,  શુધ્ધભાવ ભરી રાચું
કામકાજ  ને   ફરજ   કરજમાં,   કરી શકુ    હું સાચું

સત્-સંસારમાં જીવી રહીને, સંતની પદવી પામું
સુખચેનમાં    રહ્યા    છતાંયે,    જનકરાજ   કહેવાવું

યમ નિયમના દસ સાધનો,  માતપિતાથી  શીખી
સમભાવ   સમતોલન  ભક્તિ,   ગુરુકૃપાથી   પામી

શ્યામની   ગીતા   દીપક મારો, ઘન અંધાર  હટાવે
રામ ને સીતા  હાથ  ઝાલીને,  સરયૂ   પાર ઉતારે

સ્વભાવ

જન્મજાત વળ વલણ  સમતા  અભાવ
ભારેલા    અગ્નિમાં,     ઢાંક્યો   સ્વભાવ

મધુકર   ને   મક્ષિકા  મ્હાલે  છો   મિત્રતા
મધુ   લેશે  મધુકર, લે માખી  મલિનતા

માયાના  મૃગજળ  જે   લોભે   તરસાવતા
તમસતપ્ત  માટી પર વંટોળો  આવતા

ઘસીઘસી જ્ઞાની  કરે ઉજળી  અજ્ઞાનતા
પામરની   પૂંછ,  સીધી   કરવી  જીવાત્મા

ચર્ચા   ચતુરાઈ   રંગ પલટા    દેખાવના
સોનુ   સ્વભાવ,  ઘાટ બદલે    સંભાવના
———–

Nature

The   inborn   nature  is an  immanent core
The  changes   around   are  transient  fore

knowledge know-how, will tarnish with time
Identifies   with   the    impetuous    mind

The  layers and layers of illusive  favors
Selfish  and  centered  are solo endeavors

The authentic shine is covered with creed
The  letters of  life are colored with greed

Put  dynamic  efforts  to  wake and wean
Forget  the  lessons  you labored  to learn

Though  ego   for  ever  is  continual  keep
The  intrinsic nature will propel and  peek

——————–

મૌનનો ગુંજારવ

લાંબા   સથવારાનો   શાંત   એ   સંવાદ
નીરવ, ના નાદ તોય સૂણું એનો સાદ

મંજુલ    એ   પ્રેમરાગ   કેટલીયે    રાત
રસિલી લય  રચના અનેક વિધ વાત

કોઇ દિન લાગે  અતિબોલ ને   વિવાદ
અબોલાની આડ હાર જીતની ફરિયાદ

તીનતારા  ગુંજનમાં   ભળે   નવા  સૂર
કલરવ ને  કલબલમાં અટવાતા  સૂર

સંધ્યાની  છાંયડી  ને  મીઠો   મનરવ
તારો  ને  મારો   આ મૌનનો ગુંજારવ

————————

કૂંપળ

કરમાતી   વાસંતી   વેલ
હાય!  મારી   ધીરજ  ખૂટી
જીવન ને મૃત્યુના  ઝોલામાં
હાશ!  આજ   કૂંપળ   ફૂટી

ઓચિંતા  એક  દિન    દીઠી
ને મરડીને  યાદ મીઠી  ઉઠી
વાવેલી   બાપુએ  જતનથી
ને  વીરાએ નીરથી   સીંચેલી

કોમળ   કલાઈથી  ઝૂલાવી
ફૂલો   હું વીણતી   ગુલાબી
અદકા   આનંદથી   ગુંથેલી
તરસુ પળ પામવા વિતેલી

કાળજી  કરીને   એને  કાપી
ભાવેણી   ભગિનીએ   આપી
વાવી, વિલસી, પણ શીશીરે  સતાવી
મુંજાતી શરમાતી  જાય એ  સૂકાતી

પણ આજ,
પ્રીતમના મોંઘેરા  વેણ   સમી
હાશ!  નવી   કૂંપળ   ફૂટી
————–