કળી બની કાંતા
કળી બની કાંતા
મારાં પારણાનું આનંદ ઝરણ,
ચમક આંખ જાણે ઊષા કિરણ,
એનાં પાયલની ઘૂઘરી રણજણ,
વારી જાઉં તેની ભોળી સમજણ.
કળી કોમળ કસુંબલ રંગ,
તેનું ઓજસ ખીલેલ અંગઅંગ.
કળી ક્યારે બની ગઈ કાંતા!
આજ શોચે અચંભિત માતા.
બની કો’ના હૈયાનું અમૂલ ફૂલ!
બની કોના ગુંજનમાં મશગૂલ!
પવન પાંખે આરૂઢ, ચલી દૂર,
મુકી પ્યારની મહેકતી કસ્તુર.
આ પ્રાંગણ કે હોયે પરદેશ,
સ્નેહ સોહે જ્યમ સુરખી દિનેશ
ઝીણી ઝાંઝરીનો મંજુલ અંદેશ,
દિલે ચાંપી લઉં યાદનો સંદેશ.
—–
નાની બાળકી યુવતિ બની, પોતાના પ્રેમ સાથે ચાલી જાય છે–તે સમયે માતાના ભાવ.